بررسی اثر سلکوکسیب و ایبوپروفن در کنترل درد جراحی پریودنتال

سابقه و هدف: کنترل درد پس از جراحی های پریودنتال از مشکلات مهم در دندانپزشکی محسوب می شود. با وجود اینکه اغلب داروهای رایج ضد درد برای اکثر نیازهای بالینی کافی به نظر می رسد، اما همچنان شکست در کنترل درد بیماران مشاهده می شود. این شکستها محققان را بر آن می دارد تا به مطالعه پیرامون داروهای ضد درد جدید بپردازند. لذا این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر سلکوکسیب و ایبوپروفن در کنترل درد پس از جراحی پریودنتال صورت گرفت . مواد و روشها : در این مطالعه کارآزمایی بالینی 50 نفر از افرادی که به کلینیک پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی بابل برای جراحی پریودنتال مراجعه نمودند و کاندید جراحی افزایش طول تاج در دندان 6 فک بالا بودند، انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه 25 نفری تقسیم شدند. همه بیماران از لحاظ نوع درمان یکسان انتخاب گردیدند. داروهای مورد استفاده شامل سلکوکسیب200 mg و ایبوپروفن 400mg بوده است که 5/0 ساعت قبل از جراحی و دوزهای بعدی طی 7 سری در ساعت های 1و 2 و 4 و 8 و16 و 24 و 48 پس از عمل به بیماران تجویز شد طوری که درمان کننده و بیمار هیچ کدام از نوع دارو اطلاع نداشتند. بیماران هر گروه توسط یک متخصص پریودنتیکس تحت درمان قرار گرفتند. روش اندازه گیری شدت درد در این بررسی شامل استفاده از مقیاس بصری (visual analogue scale) بوده است. بیماران آگاه شدند که میزان درد خود را پس از جراحی در فرم مربوطه ثبت کنند و در مراجعه بعدی که 1 هفته بعد از درمان و زمان کشیدن بخیه می باشد، تحویل دهند. داده ها پس از ورود به نرم افزار spss v.18 با استفاده از آزمون های friedman, independant t test, mann-whitney آنالیز شده و p<0.05 معنی دار تلقی گردید.